Choć byśmy z oddziału onkologicznego wyszli to tak naprawdę oddział onkologiczny tak łatwo nie wychodzi z nas .
To , że zakończyłam leczenie wcale nie oznacza , że z rakiem i oddziałem pożegnałam się na zawsze .Jakaś cząstka mnie już zawsze pozostanie wśród pacjentów onkologii .
Kiedy zaczynałam przygodę z rakiem na początku zakładałam , że szybko zakończę walkę z przeciwnikiem i zapomnę o tym epizodzie ze swojego życia , tak jak bym nigdy nie przekroczyła progu oddziału onkologii . Jednak to nie jest możliwe .
Wielu ludzi nie rozumie dlaczego nie odcięłam się od oddziału i ludzi na nim poznanych .
Dlaczego przy każdej wizycie w poradni onkologicznej wracam na oddział żeby choć chwilę porozmawiać i zobaczyć co słuchać u moich znajomych .
Dlaczego mam zapomnieć ?
Przecież ten oddział i ta choroba to część mnie !
Czuję wewnętrzną potrzebę żeby o niej pamiętać i mówić , chcę uświadomić innym , że nie jest ona tak straszna na jaką wygląda . Myślę , że trochę zawładnęła moim życiem . W końcu przewróciła je do góry nogami .
Od niedawna zastanawiam się nad kierunkiem studiów , Myślę o psychologii klinicznej , chcę pomagać ludziom w walce z chorobą jaką jest rak .
Wiem co oni przeszli i czego potrzebują .
Ale czy to nie jest przesada ?
Czy całe życie w gronie ludzi chorych na tą chorobę będzie dobre dla mojej psychiki ?
Czy nie zwiększy to mojego strachu przed chorobom ?
Czy będę potrafiła patrzeć na to jak rak zabija ludzi ?
Na lekarzy przekazujących obojętnie diagnozę zmartwionym i przerażonym rodzicom ?
Cały czas zadaje sobie te pytania . Mam jeszcze czas na podjęcie tej decyzji , ale mam swój cel i jestem pewna , że go zrealizuję . Jeśli nie studiami na tym kierunku to wolontariatem w Fundacji Mam Marzenie :)
Ta historia zaczęła się w dwóch słowach: Chłoniak Hodgkina . Później chemia, radioterapia i normalne życie . Dziś jestem w stanie remisji, a moje życie wróciło do normy... No prawie, bo jak może wrócić do normy kiedy w każdym powiększonym węźle czai się podświadomie rak...
piątek, 29 kwietnia 2016
sobota, 9 kwietnia 2016
Złota myśl na dziś
A ty siej . A nuż coś wyrośnie .
A ty - to , co wyrośnie - zbieraj .
A ty czcij - Co żyje radośnie ,
A ty szanuj to , co umiera .
I pamiętaj - Że dana Ci pamięć :
Nie kłam sobie - A nikt Ci nie skłamie
~ Jacek Kaczmarski '' Niech ''
A ty - to , co wyrośnie - zbieraj .
A ty czcij - Co żyje radośnie ,
A ty szanuj to , co umiera .
I pamiętaj - Że dana Ci pamięć :
Nie kłam sobie - A nikt Ci nie skłamie
~ Jacek Kaczmarski '' Niech ''
Subskrybuj:
Posty (Atom)